Ωραιόκαστρο, Θεσσαλονίκη - Περιφ. Δήμοι
Θεσσαλονίκη, Ωραιόκαστρο: Πωλείται μερικώς ανακαινισμένη διαμπερής γωνιακή Μεζονέτα 330τ.μ. προσόψεως σε ισόγειο 4 επιπέδων με θέρμανση φυσικού αερίου. Αποτελείται από 4 υπνοδωμάτια, 1 σαλονοκουζίνα, Κήπο και μπάνιο. Είναι κατασκευασμένη το 2000 και διαθέτει ωραία θέα, σοφίτα, συνθετικά κουφώματα, σίτες. Το ακίνητο έχει την παρακάτω διαρρύθμιση χώρων:ημιυπόγειο 90τ.μισόγειο 901ος όροφος 90σοφίτα 60 Είναι ιδανική για οικογένειες χωρίς μηνιαία κοινόχρηστα. Τιμή 320.000€ | Κωδικός Ακινήτου: #727691
Το Ωραιόκαστρο είναι πόλη της Περιφερειακής ενότητας Θεσσαλονίκης[1], που αποτελεί Δημοτική Κοινότητα του ευρύτερου Δήμου Ωραιοκάστρου. Βρίσκεται κτισμένο στους πρόποδες του Σιβρίου (ή Μπάλτζα[2]).
Το Ωραιόκαστρο ... του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης σε απόσταση 11 χλμ.[3] και έχει μόνιμο πληθυσμό 20.852 κατοίκους, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011[4].
Η ευρύτερη περιοχή του Ωραιοκάστρου διακρίνεται στους παρακάτω οικιστικούς πυρήνες:
Ωραιόκαστρο
Γαλήνη (είναι οικισμός που βρίσκεται νότια-ανατολικά του Ωραιοκάστρου)
Παλαιόκαστρο (είναι οικισμός που βρίσκεται νότια του Ωραιοκάστρου)
Ασπρόβρυση Το Παλαιόκαστρο αποτελεί τον παλαιότερο οικισμό, που βρίσκεται νότια του Ωραιοκάστρου. Ο ναός του Αγίου Αθανασίου Παλαιοκάστρου ανάγεται πριν το 1864 καθώς επιγραφή διασώζει το γεγονός της ανακαίνισης του ναού μετά από πυρκαγιά το έτος 1864. Στην τοιχοποιία του αποκαλύφθηκαν μαρμάρινες επιγραφές ελληνιστικών χρόνων, τμήματα κιονοκράνων και μαρμάρων από αρχαία κτίσματα.
Σύμφωνα με μια εκδοχή, που υποστηρίζεται από παλιούς κατοίκους, το όνομα Ωραιόκαστρο προέκυψε μετά από πρόταση Ποντίων προσφύγων εις ανάμνηση ιστορικού κάστρου που βρίσκεται στο Χατς της Άρδασσας του Πόντου.
Η περιοχή του Ωραιοκάστρου επιλέχθηκε από την επιτροπή αποκατάστασης προσφύγων, το 1922, για να εγκατασταθούν πρόσφυγες από τον Πόντο και τον Καύκασο. Οι πρώτες προσφυγικές οικογένειες που εγκαταστάθηκαν ήταν λιγότερες από 200. Συνολικά παραχωρήθηκαν 22.000 στρέμματα που εκτεινόταν, ξεκινώντας από νότια, από τα όρια του σημερινού Παλαιόκαστρου (τουρκικό τοπωνύμιο:Νταουτ Μπαλι, έως βόρεια σε έναν οικισμό με την ονομασία Ασπρόβρυση (τουρκικό τοπωνύμιο: Ακ Μπουνάρ).
Το επιλεγμένο τοπίο, επί τουρκοκρατίας, είχε χρήση βοσκότοπου, χωρίς οικιστικές εγκαταστάσεις πέρα από κτηνοτροφικές μονάδες. Οι κτηνοτρόφοι χρησιμοποιούσαν την έκταση κατόπιν άδειας από τούρκους γαιοκτήμονες. Λόγω της διαμόρφωσης του εδάφους με πολλές χαράδρες, η περιοχή παρουσίαζε τοπικά στάσιμα νερά που φιλοξενούσαν πλήθος κουνουπιών, τα οποία αποτέλεσαν πληγή ελονοσίας για τους πρώτους κατοίκους.
Ελληνικά
English
